ரசம்போன
பழைய நிலைக்கண்ணாடியின்
தெளிவற்ற பிம்பமெனச்
சமைந்திருக்கிறது
இழவு வீடு
அதிக துக்கத்திலோ
சிரித்துவிடக் கூடுமெனும் பயத்திலோ
பாதிமுகம் புதைத்திருக்கும்
சிலரின் கண்கள் வெறித்திருக்கின்றன
ஈக்கள் ஆடும் கண்ணாமூச்சியை
திரும்புவதற்குள்
அழுதுவிடவேண்டுமென
அதிகப் பிரயத்தனப்படும்
யாரேனுமொருவனிருக்கிறான்
இந்த வீட்டிலும்
வெய்யில் தின்றது போக
மீதப் பிற்பகலை
வாய் பிளந்து
தின்று தீர்க்கிறார்கள் சிலர்
மவுத் ஆர்கன்
வாசிக்கத் தொடங்குகிறான்
அழுது முடித்திருந்த ஒரு சிறுவன்
புன்னகைத்தபடி
சாவுடன் சேராததொரு இசை
சாவை நசித்தபடி
உற்சாகமாக நிறைக்கிறது
காற்றின் அடுக்குகளை
2 comments:
எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது இக்கவிதை ... // சிரித்துவிடக் கூடுமெனும் பயத்திலோ // ... அருமை ...
ரொம்ப நல்லாருக்கு சேரல்!
Post a Comment